Według definicji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nieczystości ciekłe są to ścieki gromadzone przejściowo w zbiornikach bezodpływowych. Literatura fachowa definiuje je  jako dyspersyjne układy mieszaniny różnych ciał organicznych i nieorganicznych w wodzie, występujących we wszystkich stanach skupienia. Stopień rozdrobnienia różnego rodzaju substancji występujących w nieczystościach ciekłych jest bardzo nierównomierny. Mogą to być duże cząstki ciał stałych, drobne zawiesiny oraz cząstki zemulgowane, koloidalne i substancje rozpuszczone. Odczyn nieczystości płynnych może być bardzo różny, od kwaśnego poprzez obojętny do zasadowego, w zależności od ich składu chemicznego.

   Opady płynne powstają głównie w gospodarstwach domowych oraz w zakładach przemysłowych (głównie przemysł spożywczy). Ilość nieczystości bytowych na terenach nieskanalizowanych jest w przybliżeniu równa ilości zużywanej wody i zależy od stopnia wyposażenia budynków w instalacje sanitarne. Przyjmuje się, iż średnie zużycie wody na jednego mieszkańca w gospodarstwie domowym podłączonym do wodociągu (z dostawą ciepłej wody z elektrociepłowni, z ubikacją, łazienką) na dobę, a tym samym ilość nieczystości ciekłych przy wyposażeniu mieszkań w instalacje kształtuje się na poziomie 140 dm³. W okresie letnim, ilość ta może być mniejsza od ilości zużytej wody. Część jej jest zużywana do podlewania zieleni i mycia samochodów.

   Odpady płynne odprowadzane z gospodarstw domowych oraz zakładów przemysłowych zawierają między innymi: odchody ludzkie i zwierzęce, resztki i odpady produktów żywnościowych, niekiedy piasek, popiół i żużel z pieców domowych, mydła i różnego rodzaju środki piorące, kawałki materiałów, papierów. Tego rodzaju odpady płynne pod względem sanitarnym są bardzo niebezpieczne, gdyż zawierają znaczne ilości gnijących lub fermentujących substancji organicznych, bakterie i wirusy chorobotwórcze, jak też różnego rodzaju pasożyty ludzi i zwierząt.

   Własności i skład nieczystości ciekłych określa się za pomocą wskaźników zanieczyszczeń, takich samych jakie stosuje się określając jakość wód i ścieków. Wartości tych wskaźników są wyższe niż w ściekach i znacznie wyższe niż w wodach powierzchniowych. Podstawowe wskaźniki charakteryzujące ścieki i nieczystości płynne podzielone są na cztery grupy określające właściwości: fizyczne (temperatura, zawiesina ogólna, przewodność elektrolityczna), chemiczne (zawartość różnych substancji, związków i pierwiastków), bakteriologiczne i biologiczne.

  Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (wraz z jej nowelizacjami) wprowadziła szereg uregulowań i obowiązków dla właścicieli posesji, które nie są podłączone do zbiorczych sieci kanalizacyjnych, a dotyczących nieczystości płynnych: każda z tych posesji musi być wyposażona w szczelny zbiornik bezodpływowy lub przydomową oczyszczalnię ścieków. Ta sama ustawa wytycza też jasno zadania gmin w tej kwestii oraz warunki udzielania zezwoleń i wykonywania działalności podmiotom świadczącym usługi asenizacyjne. Gospodarkę odpadami płynnymi w poszczególnych gminach reguluje odrębne prawo lokalne.

   Na obszarach gmin funkcjonują podmioty gospodarcze zajmujące się odbiorem i transportem nieczystości płynnych, także z okolicznych miejscowości. Firmy świadczące usługi asenizacyjne dysponują odpowiednim sprzętem oraz kadrą, które pozwalają na pokrycie potrzeb miast i gmin w zakresie odbioru odpadów komunalnych, opróżnianiu zbiorników bezodpływowych oraz transporcie nieczystości ciekłych do najbliższych stacji zlewnych. Stacje te znajdują się przy kolektorach głównych sieci kanalizacyjnych lub w okolicy oczyszczalni ścieków komunalnych. Służą do gromadzenia, a często też i wstępnego podczyszczenia nieczystości. Stamtąd ścieki kierowane są już przez pompownię główną do właściwego ciągu oczyszczania, po uprzednim zmieszaniu ich ze  ściekami komunalnymi.

   Chociaż w ciągu ostatnich paru lat wybudowano wiele kilometrów nowych sieci kanalizacyjnych, to problem nieczystości ciekłych w naszym kraju jest  wciąż aktualny, nadal tylko nieliczne gminy i przedsiębiorcy należycie przestrzegają przepisów regulujących tę dziedzinę gospodarki. Choć przepisy prawne są zwięzłe i zrozumiałe, to nadal powszechnie toleruje się nieszczelne szamba, wylewanie ścieków z nich pochodzących bezpośrednio poprzez studzienki do kanalizacji, lub co gorsze, do środowiska powodując jego degradację. Niska świadomość faktu, że fekalia wylewane do zbiorników wodnych, rowów, lasów czy gleby, niosą ze sobą duże zagrożenie epidemiologiczne sprawia, że sytuacje takie wciąż mają miejsce. Notoryczne przekraczanie dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń oraz duża gęstość dowożonych cysternami ścieków stanowią znaczne obciążenie dla urządzeń i procesów zachodzących w oczyszczalni ścieków.